ο δικός μας οίκος αξιολόγησης

 

Πολλά έχουν γραφτεί κατά καιρούς για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας... ουπς, συγγνώμη, για τους πίνακες επιβράβευσης συμπεριφοράς εννοούσα... Με άλλα θα συμφωνήσεις, με άλλα όχι. Από μόνο του το όνομα πάντως, ακούγεται λίγο σκιαχτικό, έτσι;;

Παρένθεση (μεγάλη): Εγώ δεν είμαι πολύ ερευνητικός τύπος και συνήθως το πάω διαισθητικά ακόμη και σε σχέση με την αγωγή των παιδιών. Εδώ πραγματικά δεν γράφω για να πείσω κάποιον να ακολουθήσει τις επιλογές μας (αν και συχνά μου βγαίνει κάπως έτσι) αφού πολλάκις κι εγώ η ίδια δεν είμαι σίγουρη πως είναι οι σωστές. Μα όταν είσαι γονιός καθημερινά παίρνεις χιλιάδες αποφάσεις, είτε το θέλεις είτε όχι. Κι εγώ δεν μπορώ να βασίζω αποκλειστικά τις δικές μας στις κατά καιρούς έρευνες (φυσικά και τις λαμβάνω υπ' όψιν), ή τις τάσεις, ή ακόμη και τις διάφορες παιδαγωγικές σχολές που υπάρχουν. Κρατάμε αυτά που μας πάνε, μαθαίνουμε και εμπλουτίζουμε ή αλλάζουμε τις απόψεις μας αλλά εφαρμόζουμε σε σχέση με τις δικές μας ισορροπίες. Το αποτέλεσμα θα δείξει, ή μάλλον θα μας το πουν τα ίδια τα παιδιά μας - όταν πια θα είναι αργά :-(... Στα δικά μου τα παιδιά έλαχα εγώ για μαμά, κι εδώ θα δείτε την πορεία τη δική μας, οπότε: do not try this at home αν δεν σας πάει... Εδώ θα διαβάσεις ημερολογιακές σημειώσεις, όχι "συνταγές επιτυχίας".

Ας πούμε, ενώ παλιότερα είχαμε πάλι λειτουργήσει με αντίστοιχους πίνακες, όταν έπεσα κατά τύχη σε έναν πίνακα επιβράβευσης όπου κάποιο παιδάκι βαθμολογούσε τη μαμά του για τις δικές της επιδόσεις ως "καλή μαμά", μ' έπιασε ένα σφίξιμο... Δεν θα μου άρεσε καθόλου να με βαθμολογούν για το αν τα πήγα στην ώρα τους στο σχολείο, αν το φαγητό μου ήταν καλό, αν τους είχα πλύνει στην ώρα τους τα αγαπημένα τους μπλουζάκια, αν.... αν... αν! Εγώ πάντα κάνω ό,τι μπορώ κι ακόμη παραπάνω, ποιός θα μου πει ότι δεν το κάνω καλά;; Κάπως έτσι φαντάζομαι σκέφτεται ο καθένας, είτε είναι παιδί είτε μαμά. Άρα το σύστημα σε βαθμολογώ για τις επιδόσεις σου δεν μου πήγαινε κι αυτό όχι γιατί δεν θεωρώ εποικοδομητική την επισήμανση των αρνητικών μας σε κάθε ηλικία. Έτσι κάπως διεκόπη η "βαθμολόγηση" και τα πινακάκια... 

Απλά, όσο κι αν θαυμάζω τους γονείς που διατείνονται ότι μπορείς να επιτύχεις απόλυτα αρμονική καθημερινότητα χωρίς να θέτεις όρια, μέσα μου τελικά αμφισβητώ ότι πραγματικά συμβαίνει αυτό  (ιδιαιτέρως όταν κλείσει η πόρτα μας). Μπορεί  βεβαίως επειδή η ίδια δεν έχω τις ικανότητες ή την υπομονή να το κάνω, αλλά δεν νομίζω ότι θα μου έβγαινε ποτέ, είτε χρησιμοποιούσα πίνακες είτε όχι. Αλλά μπορεί και γιατί πιστεύω πως η αποδοχή και η άνευ όρων αγάπη του γονιού προς το παιδί του είναι ένα "γεγονός" που όταν πράγματι συμβαίνει στον γονιό, τότε μόνον μπορεί να μεταφερθεί στο παιδί και αυτό είναι ανεξάρτητο πολλές φορές από τις διάφορες παιδαγωγικές μεθόδους που ο γονιός χρησιμοποιεί. 
Αλλά να που τελικά δεν είμαι τόσο καλός άνθρωπος...

Κι έτσι η Μπιγκ Μάμα που σε παρακολουθεί ο,τι κι αν κάνεις, επανήλθε πιο οργανωμένη, με μικρές βελτιώσεις και στο πρακτικόν και στο παιδαγωγικόν του πίνακος:

• Δεν βαθμολογούμε συγκεκριμένες επιδόσεις σε συγκεκριμένους τομείς, βγάζουμε απλά μια σούμα της ημέρας. Για λιγότερο άγχος.
• Δεν χρησιμοποιούμε βαθμούς. Αν ήμασταν οκ, λειτουργήσαμε καλά και ευτυχισμένα, στο τέλος της ημέρας παίρνουμε πεταλούδα. Αν ήμασταν υπερ-σουπερ-τέλειοι και αστράφταμε καλοσύνη, παίρνουμε αστέρι. Αν πάλι την κάναμε την κουτσουκέλα μας, θα πάρουμε ένα σουληκάκι. (Εδώ υπάρχει υπόγειο μήνυμα, μιας και οι πεταλούδες, πριν γίνουν πεταλούδες,  ήταν σκουληκάκια ως γνωστόν. Άρα δεν είναι καταδίκη, έχει μια προοπτική, όσο να 'ναι.) 
• Προσετέθη και θέση για τη μαμά, όπου τα παιδιά την αξιολογούν μετά από σύσκεψη και αν δεν υπάρξει συμφωνία βγαίνει μέσος όρος (ένα θα σας πω, έχω ήδη ένα σκουλήκι). Ο μπαμπάς εξαιρέθηκε λόγω φόρτου εργασίας.
• Δεν αποκαλύπτουμε δημοσίως την επιβράβευση που δίνουμε γιατί θα πέσουν να μας φάνε που το παίζουμε και παιδαγωγικοψαγμένοι... 

Και στο χειροτεχνικό κομμάτι, μιας και το να φιάχνεις και να ξαναφιάχνεις (ή να ξανατυπώνεις) πίνακες μου είχε φανεί κουραστικό και είναι και κομμάτι σπάταλο, η ιδέα να φιάξουμε δικά μας συμβολάκια-πεταλουδοσκουληκάκια, να τους κολλήσουμε μαγνητάκια και να τον βάλουμε στο ψυγείο, είναι νομιζω η καλύτερη που έχω δει ως τώρα, και ήταν και δική μου :-Ρ

σχολιάστε ελεύθερα :-)