γιατί δεν έκανα "απλώς μελομακάρονα";

Από σεμνότητα (κι από τσαντίλα) βάζω μόνο τη φωτογραφία του χάους.
Έχω κι άλλες με στολισμένο, σούπερ εφετζίδικο Χριστουγεννιάτικο ντεκόρ, αλλά μπορεί να τις δεις και να θες να το φιάξεις κι εσύ... Έτσι την πάτησα κι εγώ άλλωστε, από τα άτιμα τα ξένα τα μπλογκοκόριτσα. Κλείσε τα μάτια, Ελληνίδα της κρίσης και μην ψαρώνεις, τα Χριστούγεννα μπορούν να είναι πανέμορφα και χωρίς τζίντζερμπρεντ σπιτάκια...   
 

Υπέπεσα κι εγώ, το ομολογώ... κι όταν το ετοιμάσαμε, με το στόμα ακόμη γεμάτο από τα καραμελοσοκολατογλυκογλειψομπισκοτάκια του ντεκόρ, έμεινα με μια βαθιά απορία: γιατί δεν έκανα "απλώς μελομακάρονα"; Και μου κόλλησε η (αναχρονιστική όταν εφαρμόζεται αδιακρίτως, πράγματι) ερώτηση:
-Εσένα στο χωριό σου είχανε σπιτάκια από ginger bread?
Εμ, δεν είχανε.. Κι εμένα γιατί μ' έπιασε τόσος πόνος να μεταφέρω στα παιδάκια μου το εορταστικό πνεύμα των ημερών τοιουτοτρόπως, τρέχοντας τρία ολόκληρα απογεύματα να βρω συνταγή, να μαζέψω τα υλικά και να μπουκωθούμε οικογενειακώς με ο,τι δεν επιτρέπεται να τρώμε όλη τη χρονιά, μαζί;

(Και ενώ η επιτυχία του ήταν τρανή), εγώ είχα ένα αίσθημα κενού... κοιμήθηκα τσαντισμένη, ξύπνησα επίσης, και στο γραφείο μου δόθηκε η χαριστική βολή... Διάβασα τυχαία στα 24 γράμματα την ιστορία της λέξης μελομακάρονα  Σκέψου τι κουβαλάει αυτή η λέξη, μέλι και μακαρία, που μακάρι να το 'τρωγε ο μακαρίτης και θ' ανασταινόταν μακάριος...
Και έτσι κατέληξα: ίσως το έθιμο με τα σπιτάκια να πηγαίνει γάντι σε λαούς που ούτως ή άλλως κλείνονται στο σπίτι τους το μισό χρόνο από το κρύο και βαριούνται, που πρέπει να πλακώνονται στα βούτυρα για να το αντέξουν επίσης και που έχουν και πιο σύντομο, ασυννέφιαστο και ευήμερο(;;) παρελθόν από εμάς-κάτι που ενδεχομένως σε κάνει ελαφρώς πιο χαζοχαρούμενο.
Εμένα πάντως δε μου πάει! Το ξέρω γιατί το δοκίμασα...

εδώ το δοκιμάζουν και οι παίδες...

Καλά Χριστούγεννα!