Θαύμασε την καινούρια μου καρέκλα γραφείου! Τι, δεν σου αρέσει;;; Και ξόδεψα μια περιουσία, τι απογοήτευση!!!...Γιατί το κάνω θέμα; Γιατί η ακριβής έκφραση είναι: καινούρια για εμένα! Για μια ακόμη φορά, βρίσκω κάτι υπέροχο στα σκουπίδια!! (εχθές το πρωί, πηγαίνοντας τον Παύλο στον παιδικό, με περίμενε μέσα στο κρύο, φρέναρα και την φόρτωσα στο κάρο... όταν ψάχνοντας είδα ότι δεν είχε ούτε μια φθορά στην ψάθα της, η χαρά μου ήταν τόση... και δεν ήξερα και ποιόν να ευχαριστήσω!) Δεν είναι η πρώτη φορά που "ψωνίζω" από την ίδια "αλυσίδα", (μια φίλη μου έλεγε ότι έχω φοβερό μάτι στα σκουπίδια) αλλά η αλήθεια είναι πως ενδόμυχα αντιμετωπίζω τους κάδους κάπως σαν τις δικές μου... "βιτρίνες". Οδηγώ και το μάτι μου σκανάρει τους κάδους ασυναίσθητα. Μ' αρέσει να βρίσκω χρήση σε κάτι που κάποιος άλλος δεν χρειάζεται κι όσον αφορά στα έπιπλα, ώρες ώρες είναι ν' απορείς για το τι μπορεί να θεωρήσει κανείς άχρηστο. Ίσως πήρε το μάτι σου τη γωνίτσα του μεγάλου μας λευκού καθρέφτη στη φωτογραφία (παλιό απόκτημα του μπαμπά μου.. Είχε βρει έναν πίνακα με σκούρα βαριά κορνίζα σε μια γειτονιά στην Κηφισιά και με λίγη δουλίτσα έχει γίνει το καμάρι του σαλονιού μας. Ναι, προφανώς είναι... κληρονομικό το χάρισμα ;-)) Δεν θα σε κουράσω με συνδέσμους και στατιστικά για το τι πετάμε καθημερινά, το πόσες κοινότητες επιβιώνουν ψάχνοντας στα σκουπίδια είτε λόγω υπερβολικής φτώχειας είτε ακόμη και από άποψη (freegans). Όχι τίποτε άλλο, θα με πάρει κι εμένα η μπάλα... Απλά θέλω να "μοιραστώ τη χαρά μου μαζί σου" για την καρεκλίτσα μου!
Και μια εικόνα-σχόλιο, για το τι μπορεί να κάνει ακόμη και στις μέρες μας μια χούφτα αστεράκια τρουκς σ' ένα ζευγάρι μπότες! (500τόσα αρχική, 315 με την έκπτωση...)
Τι να πω βρε κορίτσια, αν είστε τόσο απελπισμένα εθισμένες στο μοδάτο ελάτε σ' εμένα, σας τα πατάω και σας κερνάω και καφεδάκι να συνέλθετε! Εντάξει, δεν είμαι ο Jimmy Choo αλλά τα τρουκς τα έχω.
Να υποθέσω ότι είναι για το γραφείο σου στο σπίτι; Πιστεύω ότι θα ενδιαφέρει τις wahms, άλλωστε τώρα τελευταία στο fb το έχουμε ρίξει στη διακόσμηση ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσάμπα πράγμα η μπότα βρε παιδί μου...
Ννναι!!! Είναι φοβερό για'μένα, μετά από 8 χρόνια γάμου και άπειρες προσπάθειες,έστησα ΔΙΚΟ μου(και μόνο δικό μου)γραφείο στο σπίτι! Και νιώθω υπέροχα! Άργησα, το ξέρω, αλλά μέχρι να καταλάβω πως ένα γραφείο μπορεί να μην αρκεί για ένα ζευγάρι... πέρασαν τα χρόνια! Και βλέπεις, τελικά πήρα και το δωράκι μου από τον Άγνωστο Νεοσμυρνιώτη! Κι αν ενδιαφέρει τις wahms πες μου ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις μπότες, είναι πολυσύνθετο το θέμα... Αλλά έλα που εμείς οι γυναίκες δεν το παίρνουμε πάντα χαμπάρι όταν πάνε να μας πιάσουνε κορόϊδα... Special edition σου λέει!
Με γεια η vintage καρέκλα σου και το δικό σου γραφείο! Καλή δουλειά, να περνάς καλά και να δημιουργείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Στέλλα!! Δεν είναι υπέροχη; Να μου ευχηθείς να μου στεριώσει, γιατί είναι το 3ο γραφείο που φιάχνω στο σπίτι... Πλέον κάθε δωμάτιο έχει και το γραφείο του, μόνο η κουζίνα μου έμεινε χωρίς ;-) Καλό 3ήμερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, ε...η ανακύκλωση σε όλο της το μεγαλείο. Μόνο λίγο πιο οργανωμένα να το κάναμε και πολύ πιο...απενοχοποιημένα. Γιατί είναι non-chic να σου πω βρε αδερφέ δεν το θέλω πια, μπας και το χρειάζεσαι; Τι ανακάλυψαν χτες τα καμάρια μου; Μια σκούπα. Ηλεκτρική, μάρκας και μαζί με τις ανταλλακτικές της σακούλες!!!! Πάνω που οι παππουδογιαγιάδες θα αγόραζαν μια σκουπίτσα...τους την κάναμε "δώρο". Έχω πάθει. Καλά να πετάς...αλλά πόσο πια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήMama4 -recycle (almost)everything!!