14 Οκτ 2011

Dear followers, I'm lost too.

Έχω με το blog πάθει αυτό που έπαθα με τα σκουπίδια. Όσο αβγαταίνουν οι σωροί κάτω απ' την πόρτα μας, το βασικό κριτήριο για το τι θα χρησιμοποιήσω γίνεται το πόσα άχρηστα/σκουπίδια θα βγάλει μετά τη χρήση. Όπως βέβαια ανέκαθεν θα έπρεπε να είναι. 
Και έτσι φείδομαι, για την ακρίβεια... έχω μείνει άφωνη!

Flickr, By helenthedestroyer

 Αλλά βρήκα τι με δυσκολεύει περισσότερο στον κόσμο:
Να οδηγώ στην πόλη με τα παιδιά στο πίσω κάθισμα.
Δηλαδή... όχι ότι αν κάθονταν μπροστά, θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα, αλλά όταν σαν  ευσυνείδητη ξεναγός εξηγείς στα τρυφερά τους αυτάκια τι συναντάτε στη διαδρομή, νιώθεις την ίδια επικινδυνότητα με το να τα πας για πατίνια σε ναρκοπέδιο.
Κι επιπλέον, άρχισα να νιώθω γριά όταν χτενίζομαι ;-)

Προσθήκη μετά τη δημοσίευση: όσο έγραφα αυτή την ανάρτηση, προς απάντηση και των προβληματισμών μου σε σχέση με τις κατάλληλες προσλαμβάνουσες για τα παιδιά, συνέβη αυτό που μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω. Παρακαλώ:

6 σχόλια:

  1. Γέλασα τόσο δυνατά με την "προσθήκη", που κόντεψα να ξυπνήσω τα δικά μου! χαχα!
    Κι αν μαδάς, μη μασάς!
    Για τα υπόλοιπα δεν έχω να σχολιάσω. Περιμένω. Να δω τι θα γίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ χτυπιόμουν σιωπηλά όταν τα είδα :-)
    Αυτό που μ'ανησυχεί, ότι ενώ οι γριές χτενίζονται, συμβαίνουν διάφορα! Και τελικά πιάνεις και κουρεύεις τ΄αυγά ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν το στέλνεις και προς τα εδώ Λυδία μου; Ααααα και η κουμπάρα μου μπορεί να το χρειαστεί. Τρία στα τρία εσύ; Τέσσερα στα τέσσερα εκείνη. χαχαχαχα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλά, πολύ γέλιο το video!!! Φιλιά σε όλους ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. MammaEl, στη διάθεσή σου! θα μπορούσες να το βάλεις σε επόμενο πιτζάμα πάρτι ;-))
    Popelix, Ασπα, όποτε το χρειαστείτε... Και για να μην δημιουργώ εσφαλμένες εντυπώσεις για το πνευματικό επίπεδο των παιδιών μου, η Ευανθία όταν τους πείραζα για το συμβάν, μου είπε "το ντιβιντί με τον Παρθενώνα πάντως ήταν καταπληκτικό" (είπε και το -κατά, αλήθεια..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή